Pierwsza wzmianka o szkole parafialnej w Woli Zarczyckiej pochodzi z 1603 r. Pierwszym nauczycielem był Józef Rektor. Mieściła się ona w organistówce
i podlegała proboszczowi. Funkcjonowała przez długie lata, także w okresie zaborów. Bakałarzom proboszcz dawał mieszkanie przy szkole, często też kawałek ziemi, jednym z nich przez długie lata był Jędrzej Mazurkiewicz.

O utworzenie szkoły ludowej wystarał się XIX proboszcz, ks. Antoni Maria Podgórski – człowiek, który napisał kronikę naszej wsi, był zaangażowany w jej życie, kapłan - legenda. Pochowany na tutejszym cmentarzu. Szkoła ludowa została założona w 1889 r.: dwuklasowa, jednak nieobsadzona (nie miała nauczyciela – kierownika
ani nauczyciela nauczającego). Od 1906 r. funkcjonowała jako szkoła dwuklasowa,
a od 1910 jako dwuklasowa z planem wprowadzenia czteroklasowej. Pierwszym nauczycielem, a zarazem jej kierownikiem był Józef Jędrzejowski (do 1913 r.).
On to odkrył w 1909 roku azalię pontyjską – dziś dzięki temu w Woli istnieje jedyny
w Polsce rezerwat tej rośliny. Częstym gościem był wtedy u nas profesor Szafer
z Krakowa. Następnym kierownikiem został w 1914 r. Stanisław Buczyński pochodzący z Wieliczki. Na przełomie 1914 i 1915 r. nauka w szkole nie odbywała się ze względu na działania wojenne¹.

W 1926 roku trzecim kierownikiem szkoły w Woli Zarczyckiej został Stanisław Antosz, nauczyciel, a zarazem kombatant I wojny światowej i sprawował tę funkcję
aż do przejścia na emeryturę w roku 1955. Za jego kadencji w latach 1929 – 30 dobudowano nowocześniejszą i wygodniejszą część szkoły. Oba budynki stanowią dziś siedzibę naszego Gimnazjum.